Worteltaartjes

Dit is een bijgerechtje uit een oud tijdschrift dat helaas niet meer te verkrijgen is; opgedoekt wegens... ik weet het eigenlijk niet. Het was een kooktijdschrift dat sedert de jaren '80 werd uitgegeven en gesponsord door Solo en is later overgenomen door een reistijdschrift waarna het koken stilletjesaan naar de achtergrond verdween en uiteindelijk is doodgebloed. Jammer, heel jammer, want het was een voortreffelijk receptentijdschrift. Gelukkig is er nu Ambiance waar, naast heel wat foodie-news, ook vele recepten te lezen zijn.

Ingrediënten:
- 4 plakjes bladerdeeg
- 400g wortels
- zout
- 1 bosje basilicum
- 2 eetlepels olijfolie
- 60g ontpitte zwarte olijven
- Solo Culinesse (wat anders, als het uit een Solotijdschrift komt...)

Worteltaartjes:
Zelf maak ik het recept in één grote groentetaart, dus 1 plak bladerdeeg voor 1 taart. Ik leg het bladerdeeg mét het papier uit de verpakking in een taartvorm, plooi de zijkantjes van het deeg naar binnen en knip de randjes van het papier gelijk met de taartvorm. Daarna leg ik op het deeg een aluminiumfolie waarop ik een hele pot gedroogde erwten kieper. Dit geheel gaat zo'n 15 min. in de oven op 210°C. Dit is wat ze noemen: blind bakken.
Ondertussen heb ik de olijven ontpit, wat een hels werkje is en dus makkelijker is als je, zoals het recept ook aangeeft, ontpitte zwarte olijven gebruikt.
De wortels schrapen en in rondjes snijden. De wortels even, een minuutje of drie, blancheren in kokend water en afgieten in een vergiet.
Neem de taart uit de oven en bestrijk het deeg met de ontpitte olijven die zeer fijngesneden zijn. Hierbovenop komt de helft van de wortelplakjes. Normaal gezien leg je hierop de basilicumblaadjes, maar aangezien ik die niet in huis had en wél nog wat pesto in een potje in de frigo had, je raadt het al, dit heb ik erop gesmeerd. Daarna komen de resterende plakjes wortel erbovenop. Nog wat peper en zout erop en wat Solo Culinesse aan toevoegen (nu Solo Vloeibaar dacht ik).
Deze taart mag nog zo'n 20 min. in de oven op 180°C (of tot de randjes lichtjes bruin worden).
Zéér lekker bijgerecht wat door de olijven iets minder doordeweeks wordt.

Uit: Creatieve Keuken - september 2002